Drupi: "Muziek heeft mij alles gegeven." De kunstenaar vertelt openhartig over Terrazza.

Van "Piccola e Fragile" tot "Due", van "Sereno è" tot zijn meest recente hits, al meer dan een halve eeuw betoveren zijn liedjes en zijn unieke stemgeluid het publiek buiten de Italiaanse grenzen. Drupi, geboren als Giampiero Anelli, sluit vanmiddag om 18.30 uur La Terrazza Dolce Vita af in de tuinen van het Grand Hotel in Rimini, een openluchtevenement met sterren uit de entertainment- en cultuurwereld, geïnterviewd door Simona Ventura en Giovanni Terzi. Het is tevens een gelegenheid om te luisteren naar enkele nummers van de gevierde singer-songwriter, die vandaag 78 wordt. De artiest is binnenkort te zien in de bioscoop met een film waar reikhalzend naar wordt uitgekeken voor deze winter.

Wat zal hij vandaag vertellen?

"Bij Simona, met wie ik op Rai 2 de voorstelling Citofonare heb gemaakt, vertel ik een paar verhaaltjes en zing ik eventueel ook een paar eigen liedjes, zoals Facciamo la pace."

Hoe breng jij je zomer door?

"Gezellig druk op plekken waar ik het naar mijn zin heb, zoals Rimini, waar ik vrijdag aankwam. Onlangs heb ik opgetreden in Alassio, destijds vlakbij Wenen, voor een publiek van meer dan 15.000 mensen. Een feest!"

Wat zal er dan gebeuren?

De komende maanden sta ik in het theater met '50 Years After Small and Fragile': tussen de nummers door vertel ik mijn verhaal. Ook imitator Dario Ballantini zal me vergezellen, en we gaan wat lol maken. Daarna ga ik naar Tsjechië, waar ik een Lifetime Achievement Award zal ontvangen. Er staat nog een tournee met een tiental concerten gepland tussen dat land en Slowakije.

Wat heb je nog meer gepland?

"Ik heb 'Alcoltest' opgenomen, een film van Stefano Usardi die deze winter uitkomt. Het is het verhaal van een zanger, verbonden met de jaren 70, die die wereld niet wil verlaten. In de film komen verschillende verhalen samen."

Wat is het geheim van zo'n groot en blijvend succes?

"Ben je getalenteerd of heb je geluk? Ik weet het niet. Als ik een formule had, zou ik rijk zijn! Ik heb maar één regel: maak liedjes die ik mooi vind en waar ik van geniet."

Hoe ontstaan jouw liedjes?

Thuis met mijn vrouw, Florina Dato, die helpt met schrijven. We beginnen met ideeën die soms worden weggegooid, maar soms ook iets goeds opleveren.

Vandaag is zijn verjaardag. Heb je nog dromen?

"Ik vraag niets meer, want het leven heeft me zoveel gegeven. Nu leef ik het en geniet ik ervan om wat het me geeft. Ik heb alles uit muziek gehaald, zoveel voldoening! Ik wil gewoon dat het nog twintig jaar zo doorgaat, dat ik kan doen wat ik wil, zonder beperkingen."

Zou je terugkeren naar Sanremo?

"Nee, ik heb al gegeven. En dan is er tegenwoordig ook nog muziek die, mooi of niet, niet van mij is. Met mijn liedjes zou ik niet op mijn plaats zijn."

Wat is het mooiste dat muziek jou heeft gegeven?

"In 1973, tijdens mijn eerste Sanremo, bracht muziek me iets geweldigs. Ik zocht achtergrondzangeressen, en onder hen was een meisje met wie ik later een relatie kreeg, wat leidde tot een huwelijk, en dat al 50 jaar duurt. We zijn nog steeds supergelukkig. We schrijven liedjes, hebben plezier en gaan samen op vakantie."

Welke herinneringen heeft u aan de Romagna Riviera?

Ik bracht een deel van mijn muzikale leven door tussen Rimini en Riccione. Ik zong met het orkest in Locanda del Lupo en Galli en Bevitori's Altro Mondo. Het was het baken van licht van Italië; erheen gaan was als naar de Olympia gaan. Ik herinner me dat Ray Charles, Patty Pravo, New Trolls en Banco del Mutuo Soccorso er waren! Aan het eind van de avond gingen we eten bij Il Gufo en daarna speelden we spelletjes. We gingen ook naar Al Nuit in Cesenatico en de Geo Club in Gatteo Mare; we bleven daar dan een hele maand. Het was een fantastische wereld, een beetje Fellini-achtig. Sindsdien ben ik nog vaak naar deze plekken teruggekeerd. Ik ben altijd getroffen door het accent, de vriendschap en de vrolijkheid van dit land.